Bardzo kosztowna chwila zapomnienia

[shuy]

Nie chodzi o błędną diagnozę. Po prostu człowiek to żywe stworzenie i każdy jest inny.

 

Bardzo nie lubię jak ktoś w cudzym temacie pisze o własnych doświadczeniach, ale tym razem sam to zrobię.

Jakieś dwa lata temu lekarz obejrzał mi zmianę na skórze, zrobił bardzo poważną minę i kazał natychmiast sie umyć i kłaść na stół (no powiedzmy w ciągu tygodnia). Po tygodniu, kiedy mnie kroił musiało mu przeszkadzać, że jestem poddenerwowany, więc zaczął mnie uspokajać - proszę się nie martwić, 20% przypadków czerniaka daje się całkowicie wyleczyć. Potem, kiedy odebrałem wyniki histologii i okazało się, że to nic groźnego powiedział - tak myślałem, czerniak tak szybko nie rośnie, ale zawsze lepiej postraszyć pacjenta niż zaniedbać raka.

Czasami więc pesymistyczne diagnozy maja jakiś cel. Albo mogą pacjenta zmobilizować, albo chronią lekarza przed roszczeniami czy pretensjami. Gdyby Ci powiedział, że za miesiąc wszystko będzie w normie, to gdyby się to nie sprawdziło, to miałbyś pretensje. Teraz możesz usłyszeć już tylko dobre wiadomości i raczej nie będziesz miał pretensji o pomyłkę.

[BiNkA]

Nie chodzi o błędną diagnozę. Po prostu człowiek to żywe stworzenie i każdy jest inny.

 

Bardzo nie lubię jak ktoś w cudzym temacie pisze o własnych doświadczeniach, ale tym razem sam to zrobię.

Jakieś dwa lata temu lekarz obejrzał mi zmianę na skórze, zrobił bardzo poważną minę i kazał natychmiast sie umyć i kłaść na stół (no powiedzmy w ciągu tygodnia). Po tygodniu, kiedy mnie kroił musiało mu przeszkadzać, że jestem poddenerwowany, więc zaczął mnie uspokajać - proszę się nie martwić, 20% przypadków czerniaka daje się całkowicie wyleczyć. Potem, kiedy odebrałem wyniki histologii i okazało się, że to nic groźnego powiedział - tak myślałem, czerniak tak szybko nie rośnie, ale zawsze lepiej postraszyć pacjenta niż zaniedbać raka.

Czasami więc pesymistyczne diagnozy maja jakiś cel. Albo mogą pacjenta zmobilizować, albo chronią lekarza przed roszczeniami czy pretensjami. Gdyby Ci powiedział, że za miesiąc wszystko będzie w normie, to gdyby się to nie sprawdziło, to miałbyś pretensje. Teraz możesz usłyszeć już tylko dobre wiadomości i raczej nie będziesz miał pretensji o pomyłkę.

 

To co napisałam o konsultacji z kilkoma specjalistami-nie oznacza tego, żeby szukać kogoś kto powie to co chciałbyś usłyszeć (zapewne..że wszystko będzie dobrze..)!Ani o "mobilizujące" złe wieści-tylko o czystko fachową diagnozę i dalszy plan leczenia..jeżeli pokrywać się to będzie z opiniami i diagnozami innych- to już inna sprawa. Nie można się poddawać! Domyślam się , ze z bólem ciężko jest żyć- i trzeba szukać w sobie siły do działania i mieć wsparcie w kimś kto (nawet)ZA Ciebie Nie odpuszcza w gorszych chwilach! Pozdrawiam

[_Monter_]

Tyle juz napisałem to dopiszę dalszą część konsekwencji bo ma to ścisły związek (tak przypuszczam).

Chroniczny ból, który był uciążliwy po pracy (teraz dostałem dobre zastrzyki i piguły i jest trochę lżej, znaczy nie muszę o kulach zasuwać do kibla wieczorem).

sprawiły, że zacząłem prowadzić tryb życia w stylu praca-dom i raczej rzadko miałem chęć na jakiekolwiek rozrywki.

Sądzę, że byłem nieświadom tego, że dopadła mnie depresja i zmęczenie materiału. Teraz to widzę, z perspektywy czasu, że mocno mnie to zmieniło. Stałem się nudnawym, stetryczałym gościem, z którego uszła życiowa witalność.

Co dalej? Kochana przeze mnie osoba zaczęła też to mocno odczuwać i zaczęło to w jakimś stopniu rozkładać mój związek. Nie, nie przypisuję temu całkowitej winy jednak wiem, że miało to znaczny wpływ a może raczej było zapalnikiem do wielu innych zdarzeń.

Zostałem sam...

Mam 38 lat i myślałem, ze mam już fundament rodziny, coś silnego i niezniszczalnego jednak przeliczyłem się.

Gdybym mógł cofnąć czas ? Oddałbym każdy grosz bo teraz chce mi się płakać...tak płakać...bo do tego wszystkiego doszła mi samotność na obczyźnie.

Jestem rozłożony na atomy.

Mam wsparcie od bliskich ale to nie załatwia wszystkiego...w środku jest chaos, czasem po tabletkach mniejszy a czasem nie do wytrzymania.

 

To nie jest epilog...cdn.

[ks-rider]

Powinno być tak, że osoby NAPRAWĘ niezdolne do pracy (jak forumowy kolega, który po prostu nie zakończył rehabilitacji) powinny dostawać duże wynagrodzenie, a cała reszta nie powinna dostawać ani grosza. Wszelkie zasiłki dla bezrobotnych i innych cwaniaków powinno się cofnąć,

Masz jakis konkretny pomysl jak to zrobic ? Wiesz dlaczego ludzie kombinuja ? Bo za malo sie im placi.

Ew. komisja stwierdzi to, co chciałeś, za opłatą rzecz jasna.

Siory ale P I E R D O L I S Z ! ! !: Na pewno zdarza sie zalatwienie czegostam, ale trzeba miec cholerne plecy ( znajomosci ) Czasy komuny i takich ukladow sie skonczyla.

 

:crossy:

Edytowane 26 Października 2013 przez ks-rider

[janek dzbanek]

Monter, trzym się człowieku. Będzie dobrze:)

 

Sent from my SAMSUNG-SGH-I727 using Tapatalk

 

 

[Limo]

Monter, wiem jak to jest być samemu w obcym kraju. Dzwoń do przyjaciół, spędzaj z nimi czas i nie myśl że zawracasz im głowę czy coś takiego. Trzymaj się tam!

[_Monter_]

Zapewne moja historia do tej pory nie jest nadzwyczajna

Pisze o tym jako o ciagu zdarzeń i konsekwencjach tego co się wydarzyło. Jak chwila radości obraca się w wieczność problemów.

 

 

TT

[Groszek]

Kurdę, Stary, przykro słyszeć, że u Ciebie słabo. Trzymam kciuki, żeby karta wreszcie się odwróciła, i żebyś wyszed na swoje. Daj znać jak będziesz się wybierał na Mazury. Trzymaj się!

[_Monter_]

Kurdę, Stary, przykro słyszeć, że u Ciebie słabo. Trzymam kciuki, żeby karta wreszcie się odwróciła, i żebyś wyszed na swoje. Daj znać jak będziesz się wybierał na Mazury. Trzymaj się!

Dzięki Groszek. Nie prędko się wybieram ale się odezwę.

Przypomniała mi się wycieczka do Gołdapi...

[majkelpl]

Zostałem sam...

Mam 38 lat i myślałem, ze mam już fundament rodziny, coś silnego i niezniszczalnego jednak przeliczyłem się.

Gdybym mógł cofnąć czas ? Oddałbym każdy grosz bo teraz chce mi się płakać...tak płakać...bo do tego wszystkiego doszła mi samotność na obczyźnie.

Jestem rozłożony na atomy.

Mam wsparcie od bliskich ale to nie załatwia wszystkiego...w środku jest chaos, czasem po tabletkach mniejszy a czasem nie do wytrzymania.

 

To nie jest epilog...cdn.

 

Witaj w rodzinie .....

Co prawda wiek ciut inny, ale reszta bez zmian ....

ch**nia z grzybnia i patatajnia :angry:

[goguś]

Zapewne moja historia do tej pory nie jest nadzwyczajna

Pisze o tym jako o ciagu zdarzeń i konsekwencjach tego co się wydarzyło. Jak chwila radości obraca się w wieczność problemów.

 

 

TT

Aż szkoda czytać :mellow: Piękny słoneczny dzień,moturzenie i nagle... życie wywraca się do góry nogami. 3m się Monter!

[piórko]

Hej Monter, nie poddawaj się, proszę. Jesteś jeszcze młodym facetem.

Wiem, że to się łatwo pisze, ale uwierz, w życiu karta często odwraca się wtedy, gdy najmniej się tego spodziewamy....

 

 

:) :) :)

[Tytexo]

Monter, nie poddawaj się kupa życia jeszcze przed Tobą, sam mimo młodego wieku z niejednego gów*na wyszedłem i teraz też muszę ale jestem dobrej myśli, nie zawsze jest różowo czasem wręcz czarno, ale nie dostajemy większego krzyża niż sami byśmy byli w stanie unieść!!! Pamiętaj.

[kisYZF]

współczuje stary, tak juz jest ,ze nieszczescia chodza niestety parami. Tak wiec trzymaj sie,mam nadzieje, ze kiedys ogarniesz ta noge, a sprawy zyciowe sie i tak jakos ulożą. Ja stracilem 3 palce w prawej dłoni, kciuk mi przyszyli ,czwarty mam delikatnie uszkodzony, ale nie przeszkadza juz mi to w zyciu,choc dlugo godzilem sie z tym.Grunt to dobre nastawienie, reszta sama przyjdzie.

[Handelson]

Monter - zerknij na PW.

Pozdrawiam i głowa do góry.