franekfilm

Lipiec 2013, cztery Ducati, 3000km, Niemcy. Reszta w linku: http://podrozemotocyklowe.wordpress.com/category/romantische-strase-072013/ Zapraszam do lektury ;)

Bo mapki nie ma. Za dużo się działo, żebym teraz precyzyjnie odtworzył trasę :icon_mrgreen: , ale możesz się zorientować po mistach odwiedzanych w czasie podróży. Do Wenecji cieliśmy autostradami, dalej różnie. Głownie lokalnymi, ale czasmi uciekaliśmy na autostradę w trosce o swoje bezpieczeństwo- jedna jezdnia, ruch w obu kierunkach, a cztery pasy ruchu plus piąty (środkiem środka) dla kilerów, głównie na skuterach typu laski gadające przez komórki, dziadki z wnuczkami. Wszyscy jeżdzący jak Rossi, hehe. Rondka, gdzie odbywa się wolna amerykanka, niewidzialne przejścia dla pieszych plus temp. 40 stopni. Mieliśmy na tyle ograniczony czas podróży, że nie mogliśmy sobie pozwolić na udział w tej zabawie. W tym roku podchodzimy na spokojnie do tematu- zwiedzamy Niemcy tylko bocznymi drogami ;)

piszesz do jutuba, że muza wykorzystana w celach niekomercyjnych i przywracają. Tu masz więcej : http://forum.supermoto.pl/topic19217-co-zrobic-jak-youtube-blokuje-nasza-muzyke.html

Znalazłem taką stronkę- http://www.logo24.pl/Logo24/1,125389,8068324,Route_66___Droga__ktorej_nie_ma.html Dość szczegółowy opis 66.

Widzę, że na Transalpinie coraz mniej ciężarówek i coraz więcej motongów. Nie wiesz, czy skończyli już całą? I drugie pytanie, istotne z punktu planowania trasy- z której strony lepiej wjeżdzać, od północy czy od południa?

Tu sprzęty w Cannes- na mecie ;)

Spróbuj tego- http://podrozemotocyklowe.wordpress.com/2012/11/27/rumunia-2011/ Robiłem porządki na blogu i mogłem coś przestawić. Sorry.

Cztery motocykle Ducati w podróży na Lazurowe Wybrzeże. Tym razem relacja zbiorowa uczestników- za dużo się działo, żebym sam to ogarnął ;) Ze względu na ograniczony zasięg sportowych motocykli, robiliśmy częste przerwy na tankowanie, co było doskonałą okazją do wprowadzenia kolejnej kawy i niekończących się rozmów. Do kawy oczywiście fajek, stąd codzienna mantra powtarzana wielokrotnie powodująca, że średnią prędkość mieliśmy zbliżoną do pojazdów poruszających się głównie ścieżkami rowerowymi.. Nie przeszkodziło to w nawinięciu 5000km w niecałe dwa tygodnie, z trzydniowym pobytem na campie pod Wenecją oraz dwudniowym w Pradze. Nie wszystko jeszcze zostało opisane, forma wielogłosu relacji ma swoje ograniczenia, z którymi słabo sobie jeszcze radzę.. http://podrozemotocy...once=fd4f27eb8f

Jest już całość http://podrozemotocyklowe.wordpress.com/category/rumunia-2011/

W końcu wziąlem się za opisanie podróży, która odbyła się na jednym, wielkim spontanie. Jeden telefon od kumpla i za kilka dni byliśmy w drodze. Zero planowania, zero informacji o Rumunii oprócz tego, że jest tam Szosa Transfogaraska. Zresztą to wystarczyło, żeby pojechać tam chociaż na kilka dni: http://podrozemotocyklowe.wordpress.com/category/rumunia-2011/

Looknij, jak to wygląda u mnie:

A co to i gdzie to jest w tym liczniku? Co do samego urządzenia- właśnie to, że jest małe i ma wszystko jest zaletą. Jak ktoś buduje streeta to jest ciekawa alternatywa. Wiadomo, że nie zastąpi oryginalnych zegarów, zwłaszcza oddzielnego obrotomierza, ale mi akurat wystarcza to co jest. I nie wygląda jak choinka z tysiącem kontrolek, jak niektóre zegary.

Mam taki w jednym z motongów od trzech lat. Na dzień dobry zamalowałem srebrną ramkę, była dla mnie zbyt oczojebna. Montaż i podłączenie bezproblemowy, jest schemat i kilka wariantów do wyboru- obrotomierz elektrycznie do cewek albo mechanicznie, prędkościomierz do linki albo elektromagnesem. Do konrolki awaryjnych podłączyłem stopkę- przestałem ruszać z rozłożoną :icon_mrgreen: . Prędkościomierz trzeba wyskalować, ja to zrobiłem wg. wskazań gps. Tyle razy przeliczałem, aż 100km/h pokazywały oba urządzenia. Niby są jakieś mnożniki i przeliczniki, ale wolałem po swojemu. Nie ogarnąłem tylko wskaźnika paliwa, jest jakieś ustrojstwo, ale mnie przerosło. Duże, bardzo czytelne cyferki, zegarek, podświetlenie na niebiesko- dla mnie bomba.

Jeśli nie masz ciśnienia na całą Route 66, od znaku "BEGIN" do znaku "END OF.." to bym odpuścił pierwsze odcinki. To też zależy, gdzie kupisz moto, ale szukałbym rejonów cieplejszych niż Chicago. I bardziej malowniczych. Przygodę zacząłbym od Amarillo i Big Texan Steak, potem ruszył w stronę Monumentow i Grand Kanionu. Poczytaj o Parkach Narodowych- każdy z nich to dzieło natury, niesamowite plenery i wrażenia. Dużo ciekawego info znajdziesz w opisach ekipy z projektu Motoameryka, poza tym nieoceniony wujek Googiel. Ameryka jest fajna, bo wielka i każdy znajdzie cos dla siebie. Ludzie wszędzie przyjaźni i pomocni, policja (której wszyscy się tam boją) też. Przynajmniej dla nas :icon_mrgreen:

Na fali wspomnień zacząłem opisywać moją zeszłoroczną przygodę z Rumunią http://podrozemotocy...y/rumunia-2011/

Jest :lalag: , konkretna traska. Pierwsze kilometry w Rumunii- dziurawe, dalekie od cywilizacji ale klimatyczne. Ludzie bardzo mili, gościnni i życzliwi. Dużo przydrożnych piesków, stare chałupy sąsiadują z Pałacami w stylu Gargamel. Niektóre stoją puste,wyglądają jakby właściciel nie zdążył się wprowadzić. Bo to raczej nie developerka, zbyt oryginalny styl- mosiężne balustrady, wieżyczki itd. Stoją seriami koło siebie- ciekawy widok, może to rumuński Trójkąt Bermudzki :cool: . Im dalej na północ, tym drogi lepsze, nie ma zbyt dużego ruchu, generalnie dużo mniej samochodów niż w PL. Często stoi policja, zwłaszcza na zwężkach i ograniczeniach do 30km/h- może spokojnie wyczaić największego grata i zaprosić do siebie. Nas traktowali jak powietrze, znaczy się- nie pożywią się na nas. Sporo ekip z Polski, zawsze miło spotkać i pogadać o wrażeniach. Wszyscy zachwyceni plenerami, gościnnością i kulturą na drodze. Nie wiem, gdzie planujesz nocować, ale np. w Sapancie, dokładnie na przeciwko Wesołego Cmentarza jest super pensjonat, z prawdziwym babcinym klimatem. Pierzyny, poduchy, domowe jedzenie i staruszka tkająca dywany na krosnach. Gospodyni świetnie gotuje i mówi po angielsku, gościła już niejedną ekipę motorzystów z PL. Jadąc dalej po trasie masz Muzeum Ofiar Komunizmu w Syhocie Marmaroskim. Wizyta w nim to spore przeżycie- można dosłownie dotknąć historii i zobaczyć, jak to "ludzie ludziom..", tym razem w imię komunizmu. Tym bardziej warto się rzucić w plenery i oglądać, podziwiać, chłonąć. Monastyry, zabytki, wioski, w których zatrzymał się czas, ręcznie rzeźbione bramy i zagrody- wjeżdża się w inną przestrzeń, gdzie nawet powolna jazda jest uzasadniona. Nie tylko dziurami w jezdni.. Wszędzie jesteśmy witani uśmiechem i życzliwością, czasami nawet piłą spalinową. To Cyganie, którzy obskoczyli nas 10 sekund po zejściu z motocykli-szczerząc zęby chcieli nam koniecznie sprzedać piłę. Motorami? Żaden problem, już piłę rozkładamy na części, wszystko pięknie zapakujemy i nawet przymocujemy, o tu, z tyłu jest przecież tyyyyle miejsca. Jeden z nich był kiedyś miesiąc w Polsce, więc traktowali nas jak rodzinę, ciężko się było rozstać i oczywiście nie obyło się bez pamiątkowego zdjęcia: Tyle moich wspomnień z pierwszych dni w Rumunii, sam przeżyjesz podobne i lepsze chwile, więc powodzenia!

Jakieś konkretne powody jazdy do Sibiu? Oprócz malowniczej drogi E-81, biegnącej wzdłuż rzekiOlt? Jeśli nie, to po Transalpinie dojeżdzając do punktu K jechałbym na Curtea de Arges (73C) do Szosy Transfogaraskiej (7C). Skręcasz w lewo, mijasz tamę Vidraru Dam http://goo.gl/maps/4YGST i wspinasz się do tunelu w najwyższym punkcie drogi. Pijesz kawkę nad Jeziorem Balea, zjeżdzasz w dół i jesteś na drodze, którą masz zaznaczoną (E60). Na rondzie jest fajny motelik, można przenocować.

skopiowane z netu. Jak chcesz- namiary autora na priv.

http://motostany.blo...ca-ameryki.html - blog gościa, który kupił w Stanach moto, pojeździł gdzie trzeba :icon_mrgreen: , na koniec sprzedał. Może będzie inspiracją dla samotnego ridera.

Zdjęcie możesz zostawić, nie mam nic przeciwko. Zresztą nigdy nie mam, kiedy dostaję info jakie zdjęcie, gdzie i w jakim celu będzie publikowane. Tu zabrakło komunikacji, sprawa wyjaśniona, wróćmy na trasę.

Patrzysz nie tam, gdzie trzeba ;) http://podrozemotocy.../route-66-2013/ Wracając do avatara- autor się nie obraził tylko zaciekawił, z kim konsultowałeś temat użycia tego zdjęcia?

Bardzo fajny portal! Dobrze pisany, sporo konkretów zamiast ogólnych "ach, och jak fajnie jest na motorze". Widać praktykę, tak trzymać.

Też wolę, ale tamtejsze proste są bardziej skomplikowane niż ich nazwa. Prowokują do zadawania pytań, na które nigdy nie ma czasu lawirując. Powodują, że nasze półkule zaczynają znowu ze sobą współpracować szukając odpowiedzi. Nie ma zdawkowego "tak, nie, nie wiem, weź mnie nie denerwuj, o co tobie chodzi.". Czasu jest dużo, przestrzeni jeszcze więcej, nie ma gdzie się schować. I nagle okazuje się, że największym ograniczeniem na tej prostej nie jest znak drogowy a ja sam. Musiałem pojechać za Ocean, żeby to zrozumieć. I chwała tym kilometrom, od których zamiast prędkości dostałem wolność..

Tak. I o takim wydarzeniu znaki drogowe uprzedzają z daleka. Z magicznych 50 mil trzeba zwolnić do 30, znaczy będzie się działo. Lekki przeciwskręt, rzut oka przed siebie- kolejna prosta po horyzont i można wrócić do przerwanych myśli...Kolejny raz wpłynąłem na suchego przestwór oceanu, więc jedźmy, nikt nie woła. Czas wolny tylko dla siebie, bez rankingów, udawania czy biegania w kółko. W końcu nie po to wymyślono prostą, żeby lawirować.. ;)

Ja też, bo zabawa jest przednia :crossy: http://www.youtube.com/watch?v=BVGJaO1dPmU&feature=relmfu http://www.youtube.com/watch?v=E90g_WjE3Mk&list=UUxq9rUgVZAqCZWd16_9h9Qw&index=2&feature=plcp